امروز به اتفاق آقایان فرهادپور،شیخ محمدی و معرفتی از طریق
شهر ورامین و جادهی چرمشهروارد آب باریکه و از آنجا به محیط بانی شُکر آباد رفتیم. منطقه حفاظت
شده هست و باید از قبل از طریق ادارهی حفاظت محیط زیست استان سمنان مجوزهای لازم
را کسب کرد.
در آنجا محیط بانی از ورود ما جلوگیری کرد و پس از اینکه از
طریق بیسیم از داشتن مجوز لازم برای ورود ما به منطقه مطمئن شد اجازهی ورود داد و
ما پس از گذر از یک امامزاده و ده کیلومتر راهی خاکی و نیمه هموار به محیط بانی
مبارکیه رسیدیم.
هنگام دریافت مجوز برای یازدید، به ما مسیر ورودی دقیق گفته نشده بود و ظاهرا
باید از بازرسی مبارکیه وارد می شدیم.ولی خب محیط بان لوطی گری کرد و اجازه داد از داخل منطقه به ورودی مبارکیه برویم(در غیر اینصورت می بایست چندین ساعت راه رو بر می گشتیم و کیلومترها راه میرفتیم)،پس از گذر از بازرسی سپاه (مبارکیه)وارد پارک ملی کویر شدیم.
پس از ۶۰ کیلومتر (دو ساعت رانندگی در جاده ای خاکی) به
کاروانسرایی به نام قصر بهرام رسیدیم.در حوالی آن حرمسرای بهرام بود و نیم ساعتی
آنسوتر کاروانسرای عین الرشید بود.مثل خیلی از ابنیه های تاریخی آن جا هم در حال
ویرانی مطلق بود.
ما در سایت خوانده بودیم که اینجا اقامتگاه دارد و مجهز است
ولی به گفتهی محیط بانی این چیزا فقط مال سایت است و انصافا هم درست می گفت و هیچ
امکان رفاهی و اقامتی وجود نداشت.
محیط بانی اجازهی کویرنوردی خارج از جادهی خاکی را نمیداد
و ما نتوانستیم عرض کویر را طی کنیم ،قصد ما این بود که تا ابتدای دریاچهی نمک برویم و بازگردیم.از او راجع به مقابله با شکارچیان غیرمجاز سوال کردیم گفت همین امروز با عده ای از آنها درگیر بودند.گفتم نمی ترسید مثل همقطارتان غلامحسین خالدی مورد بی مهری قرار بگیرید؟گفت چاره چیه؟قانون از ما حمایت نمی کنه ولی ما وظیفه داریم از محیط زیست و حیوانات در برابر شکارچیان ظالم و متجاوز و قانون شکن محافظت کنیم،خیلی مراقب هستیم!
هنگام بازگشت ما گروههایی با ماشینهای شاسی بلند وارد
کاروانسرا شدند،آنها قصد عزیمت به منطقهی ظلمتکده و بعضی هم منطقهی سفید آب(که باتلاق های خطرناکی دارد) را داشتند.محیط بان گفت ما اجازهی
حرکت به سمت کویر مرنجاب را هم داریم اما ما برای یک روز برنامه ریزی کرده بودیم و
حتی آگاه نبودیم که این دو جا(پارک ملی و مرنجاب) به هم راه دارند پس به ناچار بازگشتیم.
بازرسی سپاه هشدار داده بود که باید قبل از تاریکی برگردیم.حدود
ساعت ۱۸ مجددا به دژبانی مبارکیه برگشتیم.کویر گردی بسیار دلچسب و خوش آیند بود.در
مسیر رفت عقاب دیدیم و در بازگشت و هنگام تاریکی هم خرگوش های زیادی مشاهده شدند.
بقایای مانورهای نظامی در منطقه
صبحانه و ناهار داخل حرمسرا
کاروانسرای قصر بهرام
!اینم از مدعیان تمدن ۷۰۰۰ ساله
حرمسرای بهرام
محیط بانی اجازهی کویرنوردی خارج از جادهی خاکی را نمیداد و ما نتوانستیم عرض کویر را طی کنیم ،قصد ما این بود که تا ابتدای دریاچهی کویر برویم و بازگردیم.از او راجع به مقابله با شکارچیان غیرمجاز سوال کردیم گفت همین امروز با عده ای از آنها درگیر بودند.گفتم نمی ترسید مثل همقطارتان غلامحسین خالدی مورد بی مهری قرار بگیرید؟گفت چاره چیه؟قانون از ما حمایت نمی کنه ولی ما وظیفه داریم از محیط زیست و حیوانات در برابر شکارچیان ظالم و متجاوز و قانون شکن محافظت کنیم،خیلی مراقب هستیم!
پاسخحذف