پنجشنبه ۲۶ اردیبهشت ۹۲/دارآباد،پیازچال،کلکچال،جمشیدیه

مشی گروه ما اینه که درصورت امکان مسیر رفت و برگشت را متفاوت انتخاب می کنیم تا تنوع و هیجان مسیر بیشتر شود. در همین راستا همگی به مقابل پارک جمشیدیه که نقطه انتهای مسیر بود رفته و یکی از ماشین ها را آنجا پارک و به اتفاق ماشین دیگر به دارآباد رفتیم.

حرکت از دارآباد ساعت ۵:۴۰ صبح و از ارتفاع ۱۷۴۰متری از سطح دریا شد.( خدا به این موبایل آقا فرهود برکت بده ساعت رو با موبایل خودم خوندم ارتفاعو با موبایل ایشان) و افراد همنورد در این برنامه آقایان سیدفرهود و شیخ و مقدم و خودم مجموعا ۴ نفر بودیم.

در خنکای صبح و هنگام طلوع خورشید نرم نرم از مسیر زیبای دیوارچین شده دارآباد به سربندغلاک بالا رفتیم و با گذر از کنار این استراحتگاه و ادامه مسیر در ساعت ۶:۴۰ دقیقه به محوطه چال مگس و آبشار مرتفع و زیبای آن رسیدیم.

چندجائی با ضخیمترین فونت ممکن و در روی سنگ های بزرگ نوشته شده بود  مگس=زنبور عسل و همزمان انبوه پشه ها مزاحمت ایجاد می کردند.

از کنار سیم بوکسلی که به دیواره بسته بودند حرکت روی سنگها شروع شد. مسیری نسبتا دشوار ولی نه چندان طولانی که پس از حدود بیست دقیقه تمام و به دره ای بسیار زیبا و سرسبز رسیده  و همنوا با آب خروشان رودخانه به حرکت ادامه دادیم تا به اولین دوآب در این مسیر که با تابلوئی توضیحاتی ارائه داده بود رسیدیم.اونجا ابتدای دره‌ی زندگانی بود. 

ساعت ۷:۴۰ دقیقه به باغ خلیل (یونجه زار) رسیدیم و همزمان با باران بهاری بساط صبحانه را پهن کردیم.گوجه و پیاز و فلفل دلمه در روغن تفت داده شده و با تخم مرغها مخلوط و املت بسیار خوشمزه‌ای آماده شد که در آخرین لحظه از روی اجاق یه روی خاکها ریخته شده و نان و پنیر را جایگزین آن کردیم.

ساعت ۸:۲۵ دقیقه و صرف صبحانه تمام شده و از زمان بندی قبلی هم جلوتر هستیم. ولی ناگاه متوجه شدیم که کاپشن علی مقدم و موبایلش در کنار آبشار چال مگس جا مانده  یعنی یک ساعت عقب تر!! با برگشت میشد دوساعت.

چاره ای نبود رفت و برگشت اجباری علی تا چال مگس،برنامه را  تا ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه عقب انداخت و در این لحظه حرکت را شروع کردیم.

ما می توانستیم از راهی پا کوب به اردوگاه کلک چال برویم و یا از مسیری دیگر مستقیم به قله ی کلکچال برسیم ولی طبق برنامه ی قبلی باید به گردنه ی پیازچال صعود می کردیم بنابراین از دره ای که شیبی تند و سنگلاخی و بعد شیبی تندتر و ریزشی داشت صعود کردیم.

از کنار آب سمت چپ وارد یک دره شده و مجددا مسیر سمت راست را پیموده وارد دراز دره شدیم و در شیب تند به یک دشت کوچک مملو از برفچال ها در ارتفاع ۲۷۰۰متر رسیدیم.

در بن بستی قرار داشتیم، معمولا اگر دره ها را تا به آخر بروید به سرچشمه می رسید که پس از آن هم شیب تندی شما را به قله می رساند.

جان پناه قله مونگ چال در سمت راست و قله و دیواره سنگی لزون در مقابل و تنها راه باقیمانده شیب تند سمت چپ بدون هیچ راه پاکوب نشانه ای، از روی آن به سمت بالا به حرکت افتادیم و بالاخره در ساعت ۱۴ در ارتفاع ۳۲۹۰ متری به گرده برفی و بعد آن به گردنه ی پیازچال رسیدیم، پیازچال واقعا دیدنی و زیبا هست.ارزشش رو داشت که مسیری دشوارتر را برویم ولی این مکان زیبا رو از دست ندهیم.از اونجا قلل زیادی رو رصد کردیم.در شرق مونگ چال و پیرزن کلوم و مهرچال و همهن در جنوب کلکچال و در شمال چپ‌دره،چنبره‌بند،شهربانو کُشک،بندلارکرور،گردنه لوپهنه،سیاهبند خودنمایی می کردند.به علت بارندگی هوا ،بسیار پاک و کوه ها همگی قابل مشاهده بودند.

 از گرده به سمت چشمه پیازچال به حرکت افتادیم، همه جا بسیار سرسبز و از هرشیاری اب زلال در جریان.

 پس از گذر از کنار رودخانه و با حرکت از مسیر پاکوب سمت چپ به گردنه‌ی اسپیلت و مشرف به لوگرز دره پایین قله اسپیلت رسیده و  زیر نم نم باران به طرف اردوگاه کلکچال حرکت کردیم و ساعت ۱۶ در اردوگاه بودیم.ناهار و استراحت و ساعت ۱۸:۴۵ پارک جمشیدیه بودیم.

برنامه امروز در ساعت ۵:۴۰ و از ارتفاع ۱۷۴۰ شروع، تا ارتفاع ۳۲۹۰ متری و در ساعت ۱۸:۵۰ تمام شد. 

مسیر پیموده شده هم حدود ۲۰کیلومتر بود.

 

 

ابتدای مسیر،دارآباد،نرسیده به بند غلاک

آبشار چال مگس،حدودا یک ساعت بعد از پارکینگ دارآباد

 

دره ی منتهی به قله ی کلکچال

 

 

 

 

باغ خلیل،درختهای گردو و گیلاس

 

یونجه زار

 

دره ای که به ایتدای یال منتهی به گردنه ی پیازچال می رسید

 

لزون ها

جانپناه مونگ چال،دارآباد

قلل مهرچال و پیرزن کلوم و هم هن از گرده ی پیازچال

 

 

 

یال نفس گیر

 

شیب تند ومسیر ریزشی

 

 

گرده برفی.شیب تند و مسر ریزشی

 

پیاز چال

مسیر سنگلاخی که به گرده برفی منتهی می شد

 

قلعه جنی

 

 قله ی کلکچال

 

 

مسیر لوگرز دره

ناهار در اردوگاه کلکچال