۱۳۹۳ اردیبهشت ۳۱, چهارشنبه

قله‌ی پرسون/جمعه،۲۶ اردیبهشت۹۳

امروز به قصد صعود به قله ی ۳۱۶۰ متری پرسون از طریق لواسان به روستای افجه در ارتفاع ۲۱۰۰متری از سطح دریا به همراه آقایان فرهادپور،زرین،مروتی،بازرجانی و مهرآبادی وارد شدیم.از آنجا از مسیری پاکوب و مشخص و از میان جاده‌ای روستایی و باغات متعدد در مدت زمان حدودا یکساعت به دشت هویج(جاده شاهی) در ارتفاع ۲۶۰۰ متری صعود کردیم.

بعد از صرف صبحانه و در هیاهوی بادی سرد و تند از میان دشت هویج(گرچال) و مسیری پاکوب راه قله‌ی پرسون را پیش گرفتیم.دو مسیر پیش رو داشتم ،یکی با شیب تند و دیگری شیبی ملایم که ما دومی را انتخاب کردیم.مسیری موسوم به گردنه‌ی افجه بشم.

در طول مسیر قلل متعددی را مشاهده کردیم.قلل ریزان،ساکا،آتشکوه،و با ایستادن در لبه‌ی خط الراسی قبل از حرکت مستقیم به سوی پرسون،دشت لار و خاتون بارگاه و دوخواهرون و تخته برفی،بام ایران ،دماوند را دیدیم.

در آخرین شیب از میان چمنزاری که در سینه کش کوه قرار داشت در مسیری زیگزاگ بر روی قله‌ی 
۳۱۶۰ متری پرسون گام نهادیم.از دشت هویج تا به قله را طی حدودا دو ساعت پیمودیم.

بعد از رصد بلندی های اطراف و گرفتن عکس و فیلم ،حدود ساعت 
۱۳ به قصد عزیمت به جاده شاهی قله را ترک کردیم.در کل روزی بهاری و دل انگیز را در دل طبیعت گذراندیم.





 چمنزار قبل قله،پشت سر:ریزان و آتشکوه

 روی قله‌ی پرسون،دماوند و کلاه آن


روی قله

روستای افجه



گذر از  میان روستا

دشت هویج(گرچال) یا راه شاهی-روبرو قله‌ی پرسون مشخص است

چمنزار قبل قله


دشت لار



از راست:ریزان،آتشکوه،ساکا



۱۳۹۳ اردیبهشت ۲۱, یکشنبه

قلل سه گانه‌ی سرکچال۴۲۰۰متر/جمعه۱۹اردیبهشت۹۳

غروب پنجشنبه ۱۸ اردیبهشت ۹۳ به اتفاق آقایان فرهادپور،زرین و معرفتی برای صعود به مجموعه قلل سرکچال به روستای سپیدستان رفتیم.روستای سپیدستان به ارتفاع ۲۷۰۰ متر،حدودا۱۳ کیلومتربعد از فشم(به دو راهی میرسید سمت راست شمشک و سمت چپ دربندسر میرود) و صد متر آنسوتر از پیست برقی شمشک،منشعب از جاده‌ی اصلی واقع شده است.

سرکچال به همراه سه قله‌ی چهار هزار متری غربی آن بر روی یک خط الرأس "شرقی غربی" قرار دارد که در منتهی الیه شرقی آن سرکچال از طریق گردنه مرتفع ۴۰۲۰ متری ورزآب به "قله برج" متصل می شود و از سایر جهات به دره های شمالی آن یعنی دریوک و از جنوب به دره شمشک و لالون و فقط از طریق قله ۳۴۰۰ متری میان لالون به قله روته و از طریق گردنه جنوبی لجنی نیز به قله ۳۳۵۰ متری پی ناسوم و آبک متصل می گردد. شانه شرقی قله به ارتفاع تقریبی ۴۰۵۰ متر پس از تشکیل۲ قله مرتفع دیگر از طریق یالی گرده مانند و پرشیب به دره لالون محدود می شود.

توی پارکینگ ده چادر زدیم و بعد صرف شام خوابیدیم.صبح جمعه ۱۹ اردیبهشت، ساعت ۶:۱۰ دقیقه به سمت جانپناه لجنی حرکت کردیم.بین راه انواع گیاه‌های کوهی که ما فقط ریواس و آویشن و تره را می شناختیم را دیدیم و از رایحه‌ی دل‌انگیزشان لذت بردیم.

دو ساعت و بیست دقیقه بعد در ارتفاع ۳۴۶۵ متری، به جانپناه لجنی رسیدیم.نسبتا بزرگ بود و گنجایش ۲۰ نفر را داشت ولی داخل آن تمیز نبود.بعد صرف صبحانه به سمت قله‌ی اول سرکچال حرکت کردیم.شیب مسیر بیشتر و بیشتر میشد،در نزدیکی ارتفاع۴۰۰۰ متری همه جا برف بود و چند یخچال خودنمایی میکرد.بعد از گذر از عرض یخچالی نیمه جان و طی ۳ ساعت به اولین قله‌ی سرکچال رسیدیم.روی خط الراس حرکت کردیم و ۲۰ دقیقه بعد بر سرکچال دو در ارتفاع ۴۰۴۰متری پای گذاردیم.

بعد از استراحتی کوتاه و گرفتن عکس و فیلم از بلندی‌های اطراف و رصد آبادی ها و قلل نزدیک و دوردست چون سی چال،کلون بستک،(خط الراس)خط الراس توچال،مونگ چال،خلنو و آبک و آبادی‌های شمشک و دیزین و دربندسر به سمت قله‌ی اصلی سرکچال حرکت کردیم.

مسیر بسیار باریک بود طوریکه دو نفر در کنار هم نمیتوانستند حرکت کنند،دو طرف مسیر دره‌هایی با شیب تند بود و برفی عمیق آنها را پوشانده بود. اندکی خطا و یا سرخوردن منجر به سقوطی مرگبار میشد. ۴۰ دقیقه بعد روی قله‌ی سوم و اصلی سرکچال به ارتفاع دقیق ۴۲۰۰متر قدم نهادیم.

خلنو و برجهایش و تیغه ژاندارک،گردنه ورزآب،قلل پیرزنکلوم،مهرچال،همهن،آتشکوه و از سویی علم کوه،چالون و سیاه کمان ،سی چال ،شیورکش، خرس چال و دال کولی(هرزه کوه) و آزادکوه و ...

یک سو دره‌ی دریوک بود و سوی دیگر دره‌ی میان لالون.از گردنه‌ی ورزآب میشد در کمتر از ۳ ساعت به قله‌ی‌خلنو رسید.ساعت ۱۹ مجددا به روستای سپیدستان برگشتیم و در ترافیک سنگین جاده‌ی فشم و اوشان،بعد از سه ساعت به تهران رسیدیم.صعودی موفق و ساعاتی خوش را در دل طبیعت گذراندیم.





















اینم مسیر حرکت روی خط‌ الراس بود


سرکچال اصلی،با خط الراس باریک و خطرناک و شیب زیاد

از روی قله‌ی دوم به ارتفاع۴۰۴۰متر



۱۳۹۳ اردیبهشت ۱۴, یکشنبه

قله‌ی ارفه،روستای زیارت‌سر/۱۲اردیبهشت۹۳

پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت از طریق جاده‌ی فیروزکوه عازم منطقه شدیم که جمعه دوازدهم به قله‌ی ارفه صعود کنیم.بنا بود ابتدای مسیر روستای ارفه(حدودا۱۵ کیلومتر بعد از ورسک) باشه ولی چون سفرمان همزمان با سفرگروهی از رفقا به روستای زیارت سر شده بود که میخواستند به قله ی چهل چشمه صعود کنند،ما نیز به آن روستا رفتیم.شب را در قبرستان ده در جوار امامزاده‌ای خوابیدیم و صبح جمعه از مسیری برشی خود را به پاکوب روستای ارفه رساندیم.

نکته‌ی حايز اهمیت،تعدد پل در جاده و مسیرهای کوهستانی بود که زمان رضاشاه توسط آلمانها ساخته شده بودند و الان بعد سالها روی آنها تردد میشد.

منطقه سبز و خرم با مراتع بسیار ولی بدون آب و گرم بود.بعد از چند فراز و فرود به منطقه ای جنگلی رسیدیم و از راهی نیمه هموار با شیب زیاد به نقطه‌ای رسیدیم که آنرا دیدگاه ارفه نامیدیم.

وارد منطقه‌ی جنگلی شدیم و در شیبی ملایم راه را پیمودیم.نیم ساعتی برای صرف صبحانه توقف کردیم و باز به حرکت ادامه دادیم.آب جیره بندی شده بود،شنیده بودیم منطقه کم آب است ولی دیگه فکر نمی کردیم تا این حد باشه.نه چشمه ای و نه برکه ای و ...هیچ.

در میان راه گروهی که از شهر شاهی راهی قله بودند لطف کردند یک و نیم لیتری آب بهمون دادند.در نهایت بعد قریب به ۶ ساعت بر روی قله ی ۲۷۰۷ متری ارفه گام نهادیم.(۱۲۰۰ متر صعود داشتیم معادل مجسمه ی میدون دربند تا ۲۰۰ متر بالاتر از شیرپلا ولی با سختی بیشتر) دیواره ی تند و تیزی داشت.

بعد از رصد بلندی های اطراف  و در دور دست دریای مازندران  و جنگلهای کجور و صرف ناهار و استراحتی کوتاه (آفتاب گرم و مطبوعی بود) راهی روستای زیارت سر شدیم.دیگه برگشتنه له له گرما و بی آبی مطلق بود،البته هوا هم نسبتا خنک شده بود و ابری ، گاهی نم نم باران میزد.خلاصه با کمی سردرگمی در جنگل بدلیل جهت یابی اشتباه روی جی پی اس،چهار و نیم ساعت بعد به روستای زیارت سر رسیدیم.کمی استراحت کردیم و عازم تهران شدیم.در کل قریب به ۱۲ کیلومتر کوهنوردی و جنگل نوردی  داشتیم.


 توی چنین هوایی وارد ده شدیم





 روی قله



شب قبل از حرکت در جنگل

  بودا





 از اینجا قله رویت شد




 اشکال جنگل









پل قدیمی با انحنای ۲۵ درجه



امامزاده زیارت سر