وعده ی ما ساعت ۱۹ پای مجسمه،میدون دربند بود ولی به علت ترافیک و
تصادف در اتوبان ساعت ۲۰ رسیدم میدون دربند و ساعت ۲۰:۱۵ به همراه آقای فرهود صعود خود را آغاز
کردیم.بنا داشتیم یکسره به قله برویم و آنجا سحری بخوریم و بخوابیم و ساعت ۸ صبح
پنجشنبه که آغاز کار تله کابین توچال هست از ایستگاه هفت برگردیم پایین.
به کافه رجب(آبشار) رفتیم و افطار کردیم و بعد کمی استراحت به سمت
شیرپلا حرکت کردیم.متوجه شدیم که تله کابین از ایستگاه ۷ به ۵ در ماه رمضان کار نمی
کند!!بنابراین تصمیم گرفتیم از قله به سمت شکرآب برویم و دلی از عزا(غذا) درآوریم.با
توقف مجدد در شیرپلا و خوردن شام روانه ی سیاه سنگ و جانپناه امیری شدیم.
به علت خستگی و خواب آلودگی ،توی جانپناه امیری خزیدیم توی کیسه
خوابمان و صبح به سمت قله حرکت کردیم.مسیری جدید برای رسیدن به قله را تجربه کردیم که کمی هم دشوار
بود و خلاصه ساعت ۱۳ روی قله‌ی توچال بودیم.
از قله به ایستگاه ۷ و بعد ایستگاه ۵ آمدیم.چون توی برنامه پیش بینی
این راه اضافی رو نکرده بودیم اذیت شدیم و از نظر روحی دلخور و ناراحت بودیم.توی
ایستگاه ۵ متوجه شدیم ساعت کار تله کابین از ۵ به پایین هم در ماه رمضان فقط تا
ساعت ۱۳ هست!
مجددا بعد کمی استراحت به سمت ایستگاه ۲ و پارکینگ ولنجک آمدیم.سرازیری توام با خستگی(از ایستگاه هفت تا پارکینگ ولنجک ۱۷.۳کیلومترراه هست)ساعت
۲۲:۳۰ که رسیدیم پایین ماشین دربست گرفتیم که مجددا برویم میدون دربند که ماشین خودمان
رو برداریم، ساعت ۲۳:۱۵ و در ترافیک سنگین شب جمعه رسیدیم دربند و .......خلاصه
ساعت ۰۰:۱۵ بامداد خانه بودم.
گلو درد و سوختگی صورت و ....از عوارض این صعود و شب مانی بود.
ولی جای دوستان با معرفت!(اعضای دیگر گروه) خالی بود.....اما در کل از
برنامه راضی بودیم....بالاخره کوهنوردی این چیزها رو هم داره....
یک سوم از مسیر طی شده،خط الراس توچال
روی قله و جانپناه اردلان
ایستگاه دوم تله کابین توچال
نفهمیدیم این چیه! شبیه انگور هستش
(شب تهران از فرازیال گوله بند(یال بالای شیرپلا
ایستگاه ۷ و قله
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر